Szczegółowy opis
Chlamydia pneumoniae (C. pneumoniae) jest powszechnym gatunkiem bakterii i główną przyczyną zapalenia płuc na całym świecie.Około 50% dorosłych ma dowody na przebytą infekcję przed ukończeniem 20 roku życia, a ponowna infekcja w późniejszym życiu jest powszechna.Wiele badań sugeruje bezpośredni związek między zakażeniem C. pneumoniae a innymi chorobami zapalnymi, takimi jak miażdżyca tętnic, ostre zaostrzenia POChP i astma.Rozpoznanie zakażenia C. pneumoniae jest trudne ze względu na wybredny charakter patogenu, znaczną seroprewalencję i możliwość przejściowego bezobjawowego nosicielstwa.Ustalone laboratoryjne metody diagnostyczne obejmują izolację drobnoustroju w hodowli komórkowej, testy serologiczne i PCR.Test mikroimmunofluorescencyjny (MIF) jest obecnie „złotym standardem” w diagnostyce serologicznej, ale nadal brakuje mu standaryzacji i jest trudny technicznie.Testy immunologiczne na przeciwciała są najczęściej stosowanymi testami serologicznymi, a pierwotne zakażenie chlamydiami charakteryzuje się przeważającą odpowiedzią IgM w ciągu 2 do 4 tygodni i opóźnioną odpowiedzią IgG i IgA w ciągu 6 do 8 tygodni.Jednak w przypadku reinfekcji poziom IgG i IgA wzrasta szybko, często w ciągu 1-2 tygodni, podczas gdy poziom IgM można wykryć rzadko.Z tego powodu przeciwciała IgA okazały się wiarygodnym markerem immunologicznym pierwotnych, przewlekłych i nawracających infekcji, zwłaszcza w połączeniu z wykrywaniem IgM.